Als Water in het Dal – geïnspireerd door Tao Teh Tsjing

Als Water in het Dal

Lieve lezer,
Inleiding: de Tao wordt al een poos gevolgd door mij en vooral via de Tao Te Tjing voor kinderen via Tekens van Leven, via email en van daaruit de grote mensen filosofie, kwestie van klikken op de link.

Nummer 61 kwam aan bod, op 1 juni 2023.

Bij de kinderversie is de aanhef gebruikt: kleine en grote mensen.
Bij de grote mensen versie: over grote en kleine landen samen.
Onderstaande is een verzameling van versies.
Omdat wij allemaal als kind op Aarde aankomen en er verblijven voor zo lang als het is en allemaal kinderen zijn, ga ik met de kinderversie beginnen.

Grote mensen hebben al veel gezien en meegemaakt.
Uiteindelijk komt alles samen tot rust en tot een stil weten.
Zoals je moeder alles weet.
Zoals vrouwen gewoon het leven begrijpen.
Dan hoef je niet de baas te spelen.

 Je vader en moeder proberen altijd goed voor je te zorgen.
Papa en mama houden van je.
Een kind hoeft er niet om te vragen.

 

Als vader en moeder je helpen, dan kun je gelukkig zijn.
Iedereen is dan blij.

 

Als je kleinere broertjes of zusjes hebt, dan wil je misschien wel de baas spelen, maar dat werkt niet.
Pas als je ze helpt en lief voor ze bent, gaan ze jou helpen.

 

Er staat een opmerking onder deze tekst door Roelof Schweitzer;
De tekst van de kinderversie is makkelijker te volgen dan de versie van zijn vertaling voor grote mensen. Het betreft de onderlijnde regel. Door de oorlog.

Een groot land kun je vergelijken met een rivierdelta.

Hier komt alles samen.
Het is de vrouw van de wereld.

Met haar rust overwint de vrouw de man.
En door haar rust onderwerpt zij zichzelf.

Als een groot land zich bescheiden opstelt tegenover een klein land,
zal het zo het kleine land veroveren.
Een klein land kan een groot land veroveren
als het erkent dat het zelf een klein land is.

Dus wil je winnen, dan kun je maar beter buigen
En als je wint, dan buig je blijkbaar.

Voor een groot land is het belangrijk om andere volken in te lijven.

Een klein land heeft het nodig om te dienen.
Ieder krijgt dan wat het wil.
Hiertoe is het het beste dat het grote land buigt voor het kleine land.

 

En refereert naar andere vertalingen van deze regel:
Kristoffer Schipper: ‘Wat een groot land wil, gaat niet verder dan toevoegen aan zijn bevolking.’
Bartho Kriek: ‘Een grote staat wil slechts meer mensen toevoegen en verenigen. Een kleine staat wil worden opgenomen en dienen. Opdat beide krijgen wat ze wensen, behoort het grote laag te worden.’

En een referentie naar een Engelse versie van Stefan Stennud.
Als volgt, met mijn vertolking naar het Nederlands:

Een groot land is als de benedenloop van een rivier.

Het is de ontmoetingsplaats van de wereld, het vrouwelijke van de wereld.
 

Het vrouwelijke overtreft altijd het mannelijke met stilte.

In haar stilte draagt het vrucht, als een overgave.
 

Daarvoor:

Als een groot land toegeeft aan een klein land,

Zal het, het kleine land veroveren.

Als een klein land toegeeft aan een groot land,

Zal het worden veroverd door het grote land.

Dus sommigen die toegeven, worden overwinnaars,

En sommigen die toegeven, worden overwonnen.
 

Een groot land heeft meer mensen nodig die dienstbaar zijn.

Een klein land heeft meer mensen nodig die dienstbaar zijn.

Dus als beiden krijgen wat ze nodig hebben,

Het grote land zou het moeten verlenen.

Stefan Stennud zijn toelichting, met de titel:
Zegevieren door opbrengst maken.

Het water stroomt naar het afzetgebied van de rivier, omdat het laag staat, omdat het het punt is dat het meeste opbrengt.

Voor Lao Tzu is toegeven in de eerste plaats een vrouwelijke kwaliteit, net als de moeder van alles, namelijk Tao. Wat het meeste opbrengt, trekt de rest van de wereld aan.
 

Een ander symbool ervoor zou de zee of het meer zijn waar de rivier in uitkomt. Het water dat zo gretig stroomde om daar te komen, wordt geabsorbeerd en wordt zo stil als dat grote water dat erbij kwam.
 

Zo ook een groot land. Het trekt en absorbeert zijn omgeving, zonder hierdoor geroerd te worden.

En dat geldt ook voor de vrouwelijke kwaliteit, de moeder, die in haar meegevende stilte de mannelijke natuur overwint. Beweging wordt gekalmeerd door stilte, en kracht is nutteloos tegen dat wat oprecht oplevert.
 

Nu zou een groot land geen agressie en geweld nodig moeten hebben om kleinere landen te veroveren. Een verlenende stilte is genoeg. Door omvang zullen kleinere landen ervoor bezwijken, zoals het rivierwater de zee instroomt. We hebben het in de loop van de geschiedenis vaak gezien. Grote koninkrijken verslinden kleine, zonder zelfs maar te proberen. Ze doen het alleen door hun grootte, alsof de zwaartekracht de aan het werk zijnde kracht is.
 

Zelfs als een klein land er even in slaagt een groot land te veroveren, kan dat er alleen maar toe leiden dat het laatste het eerste overneemt. Als ze zich verenigen, op welke manier dan ook, kan het niet anders eindigen dan dat het kleine land deel wordt van het grote land.
 

Er is dus nooit een reden voor het grote land om iets anders te doen dan zich erbij neerleggen.

Kleine landen die dit doen, zullen daarentegen snel worden ingehaald door grote. Om de natuurlijke aantrekkingskracht en groei van het grote land te weerstaan, zouden ze actief en constant bestand moeten zijn hiertegen. Het is niet gemakkelijk, en het is niet zonder hoge kosten. Het is natuurlijk even zinloos om het grote land met geweld te proberen te veroveren. Het enige dat een klein land kan doen, als het grenst aan een groot land, is zichzelf isoleren, wat ook zijn tol eist.

We hebben het onlangs in onze wereld gezien en zien het nog steeds.

Kleine landen grenzend aan grote, sluiten die grenzen stevig af, om niet op de een of andere manier overwonnen te worden.

Deze grenzen zijn niet alleen de muren die tussen de landen zijn gebouwd en door soldaten worden bewaakt. Er zijn ook culturele grenzen, die alle mogelijke invloed van het grote land buitensluiten, ook handelsmuren en diplomatieke muren.
 

Zulke kleine landen worden geïsoleerde eilanden waar de vooruitgang tot stilstand komt en mensen vastzitten aan het leven zoals het vroeger was. Het is gedoemd niet te duren, maar als de leiders fanatiek zijn over dit isolement, zal hervorming tijd vergen en zal de weg ernaar toe pijnlijk zijn.
 

Wat kleine landen echt nodig hebben, is om deel te nemen aan zowel de stroom naar het grote land als de invloed die de andere kant op komt.

Een land dat daardoor verloren gaat, daar kan men over zeggen, was daar wel een beginnen aan?
 

Deelneming leidt tot opbrengst, zowel voor het kleine als voor het grote land. Kleine landen zullen groeien als ze meer mensen krijgen die dienstbaar zijn, of dat nu binnen of buiten de grenzen is.

Grote landen hebben veel mensen nodig om ze draaiende te houden.
 

Als mensen hieraan mogen voldoen, waar ze ook wonen, lossen dingen zichzelf op. Kleine landen gedijen, omdat ze meer taken te vervullen krijgen. Grote landen gedijen, omdat ze meer middelen krijgen om te zegevieren.
 

Dus het enige dat beide landen ten goede komt, is dat het grote land doet wat natuurlijk is, namelijk verlenen tot opbrengt.

Als het grote land weigert toe te geven, maar met geweld verovert, kan het niet lang vasthouden wat het in beslag heeft genomen.

Bij zwichten verovert het grote land alsnog, maar omdat dit ook de overwonnenen ten goede komt, ontstaat er een blijvende harmonie.

 

Velen hebben zich beziggehouden of gewaagd aan het vertalen van het werk van Lau-Tze, door de eeuwen heen.
Bovenstaand een kleine weergave ervan, van hetgeen ik ben tegengekomen op het pad en ervoor heb gekozen het te lezen.
Op mijn manier erover te filosoferen.
Ik kan enkel toevoegen, het gebeurt.
Als mensen zijn wij hier waarnemers van wat wordt teweeggebracht.
Zoals Lau-Tze dit was in zijn periode op Aarde, zijn woorden hebben oorsprong.
Dragen nog immer bij aan de wereld, het leven op Aarde.

Een uitspraak als: ‘wees present in het moment’, past erbij.

Een ontmoeting met een andere uitspraak:
‘Niets in de wereld is zachter en zwakker dan het water.
Maar niets overtreft het in het breken van wat hard en sterk is.’

Op een dag in vorig jaar voorjaar, in een boekenwinkel, lopend en kijkend naar wat er was. De spirituele hoek, daar werd mijn blik geleid naar een boek.
Enkel al door het woord, Tao’s Tuin.
Van Wolter Keers.

Zoals het genummerd is, wordt dit één voor één gelezen.
Ik laat de werking zijn werking doen.

Introductie woorden op de achterkant zijn een mooie uitleg voor wat Wolter Keers heeft gedaan:
In boek Tao’s Tuin is de Tao Teh Tsjing, hertaald, met poëtische vertolking als teksten, die gaan over de stroom van het leven.

Een vertolking vanuit de vrije wil die ons is gegeven. Zo vrij als mogelijk de originele tekens geïnterpreteerd. Ongelimiteerd.
Voor mij past het zo mooi bij elkaar.

Naar ik hoop, want ik heb het op de website geplaatst om te delen, kan het bijdragen voor de levensweg van andere mensen en voor het samenzijn en leven op lieve planeet Moeder Aarde. Anders dan Nu.

61. Door Wolter Keers.

Ik ben de werelden;

De werelden zijn van mij.

Ik ben de wetmatigheid van de werelden,

De wetmatigheid van het mensdom – en jij bent het.

Daarom blijft jou en mij één uitkomst;

De uitkomst van het zijn, de uitkomst van Tao.

Ik durf te zeggen, dat velen op Aarde het anders zouden willen.
Wellicht nog met een combinatie van de vertolking van de eigen gecreëerde realiteiten. Maar er is wat onderweg.

Daar vind ik nummer 51 een aangename bijdrage voor.

51.

Wat in het ene land strafbaar is,

Is in het andere land comme il faut.

Wat in de ene tijd zondig lijkt,

Lijkt in een andere tijd verheven.

Onze tolerante gedachten

Vinden geen oplossing

Bij het zoeken naar betere maatstaven.

Hoe zou je ook een oplossing kunnen vinden

Wanneer je uitgaat van een doolhof

Waarin je de weg niet kent;

Wanneer je denkt dat het een beter is dan het ander,

Dat de ene mens beter is dan de andere,

De geestelijke beter dan de misdadiger,

De vrome beter dan de wereldgenieter,

De kuise beter dan de hoer,

De spaarzame beter dan de verkwister.

 

Dank voor lezen.
In het allerhoogste is het eeuwige dal waar alles samenkomt.

Anja Tjelpa

5 juni 2023, geplaatst op de website op dezelfde dag.
Alom support van Michael.
En je doet het nooit alleen en daarvoor:
Dankbaarheid in grote omvang omringd door Liefde.

Informatie:
http://www.tekensvanleven.nl
https://www.taoistic.com/taoteching-laotzu/taoteching-61.htm

Met toestemming van uitgeverij Samsara uit Amsterdam, de uitgever van het boek Tao’s Tuin voor het plaatsen van het gedeelte uit het boek, voor in dit artikel.
Afbeeldingen:
Bovenste – Detail van een werk toegeschreven aan Fung Yūan
Ovale: Detail van een werk toegeschreven aan Tao Chi.
Langwerpige: penseelgeschenk van een vriendin, Oriënt stijl.

Geen claim op rechten.

Geef een reactie